Atha pañcamo'dhyāyaḥ | KarmasaṃnyāsayogaḥBrahmavidyāvihāraApr 263 min readअथ पञ्चमोऽध्यायःatha pañcamo'dhyāyaḥकर्मसंन्यासयोगःkarmasaṃnyāsayogaḥ अर्जुन उवाच।संन्यासं कर्मणां कृष्ण पुनर्योगं च शंससि।यच्छ्रेय एतयोरेकं तन्मे ब्रूहि सुनिश्चितम् ॥५.१॥arjuna uvāca |saṃnyāsaṃ karmaṇāṃ kṛṣṇa punaryogaṃ ca śaṃsasi |yacchreya etayorekaṃ tanme brūhi suniścitam ||5.1|| श्रीभगवानुवाच।संन्यासः कर्मयोगश्च निःश्रेयसकरावुभौ।तयोस्तु कर्मसंन्यासात्कर्मयोगो विशिष्यते ॥५.२॥śrībhagavānuvāca |saṃnyāsaḥ karmayogaśca niḥśreyasakarāvubhau |tayostu karmasaṃnyāsātkarmayogo viśiṣyate ||5.2|| ज्ञेयः स नित्यसंन्यासी यो न द्वेष्टि न काङ्क्षति।निर्द्वन्द्वो हि महाबाहो सुखं बन्धात्प्रमुच्यते ॥५.३॥jñeyaḥ sa nityasaṃnyāsī yo na dveṣṭi na kāṅkṣati |nirdvandvo hi mahābāho sukhaṃ bandhātpramucyate ||5.3|| साङ्ख्ययोगौ पृथग्बालाः प्रवदन्ति न पण्डिताः।एकमप्यास्थितः सम्यगुभयोर्विन्दते फलम् ॥५.४॥sāṅkhyayogau pṛthagbālāḥ pravadanti na paṇḍitāḥ |ekamapyāsthitaḥ samyagubhayorvindate phalam ||5.4|| यत्साङ्ख्यैः प्राप्यते स्थानं तद्योगैरपि गम्यते।एकं सांख्यं च योगं च यः पश्यति स पश्यति ॥५.५॥yatsāṅkhyaiḥ prāpyate sthānaṃ tadyogairapi gamyate |ekaṃ sāṃkhyaṃ ca yogaṃ ca yaḥ paśyati sa paśyati ||5.5|| संन्यासस्तु महाबाहो दुःखमाप्तुमयोगतः।योगयुक्तो मुनिर्ब्रह्म नचिरेणाधिगच्छति ॥५.६॥saṃnyāsastu mahābāho duḥkhamāptumayogataḥ |yogayukto munirbrahma nacireṇādhigacchati ||5.6|| योगयुक्तो विशुद्धात्मा विजितात्मा जितेन्द्रियः।सर्वभूतात्मभूतात्मा कुर्वन्नपि न लिप्यते ॥५.७॥yogayukto viśuddhātmā vijitātmā jitendriyaḥ |sarvabhūtātmabhūtātmā kurvannapi na lipyate ||5.7|| नैव किंचित्करोमीति युक्तो मन्येत तत्त्ववित्।पश्यञ्शृण्वन्स्पृशञ्जिघ्रन्नश्नन्गच्छन्स्वपञ्श्वसन् ॥५.८॥naiva kiṃcitkaromīti yukto manyeta tattvavit |paśyañśṛṇvanspṛśañjighrannaśnangacchansvapañśvasan ||5.8|| प्रलपन्विसृजन्गृह्णन्नुन्मिषन्निमिषन्नपि।इन्द्रियाणीन्द्रियार्थेषु वर्तन्त इति धारयन् ॥५.९॥pralapanvisṛjangṛhṇannunmiṣannimiṣannapi |indriyāṇīndriyārtheṣu vartanta iti dhārayan ||5.9|| ब्रह्मण्याधाय कर्माणि सङ्गं त्यक्त्वा करोति यः।लिप्यते न स पापेन पद्मपत्त्रमिवाम्भसा ॥५.१०॥brahmaṇyādhāya karmāṇi saṅgaṃ tyaktvā karoti yaḥ |lipyate na sa pāpena padmapattramivāmbhasā ||5.10|| कायेन मनसा बुद्ध्या केवलैरिन्द्रियैरपि।योगिनः कर्म कुर्वन्ति सङ्गं त्यक्त्वात्मशुद्धये ॥५.११॥kāyena manasā buddhyā kevalairindriyairapi |yoginaḥ karma kurvanti saṅgaṃ tyaktvātmaśuddhaye ||5.11|| युक्तः कर्मफलं त्यक्त्वा शान्तिमाप्नोति नैष्ठिकीम्।अयुक्तः कामकारेण फले सक्तो निबध्यते ॥५.१२॥yuktaḥ karmaphalaṃ tyaktvā śāntimāpnoti naiṣṭhikīm |ayuktaḥ kāmakāreṇa phale sakto nibadhyate ||5.12|| सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्यास्ते सुखं वशी।नवद्वारे पुरे देही नैव कुर्वन्न कारयन् ॥५.१३॥sarvakarmāṇi manasā saṃnyasyāste sukhaṃ vaśī |navadvāre pure dehī naiva kurvanna kārayan ||5.13|| न कर्तृत्वं न कर्माणि लोकस्य सृजति प्रभुः।न कर्मफलसंयोगं स्वभावस्तु प्रवर्तते ॥५.१४॥na kartṛtvaṃ na karmāṇi lokasya sṛjati prabhuḥ |na karmaphalasaṃyogaṃ svabhāvastu pravartate ||5.14|| नादत्ते कस्यचित्पापं न चैव सुकृतं विभुः।अज्ञानेनावृतं ज्ञानं तेन मुह्यन्ति जन्तवः ॥५.१५॥nādatte kasyacitpāpaṃ na caiva sukṛtaṃ vibhuḥ |ajñānenāvṛtaṃ jñānaṃ tena muhyanti jantavaḥ ||5.15|| ज्ञानेन तु तदज्ञानं येषां नाशितमात्मनः।तेषामादित्यवज्ज्ञानं प्रकाशयति तत्परम् ॥५.१६॥jñānena tu tadajñānaṃ yeṣāṃ nāśitamātmanaḥ |teṣāmādityavajjñānaṃ prakāśayati tatparam ||5.16|| तद्बुद्धयस्तदात्मानस्तन्निष्ठास्तत्परायणाः।गच्छन्त्यपुनरावृत्तिं ज्ञाननिर्धूतकल्मषाः ॥५.१७॥tadbuddhayastadātmānastanniṣṭhāstatparāyaṇāḥ |gacchantyapunarāvṛttiṃ jñānanirdhūtakalmaṣāḥ ||5.17|| विद्याविनयसंपन्ने ब्राह्मणे गवि हस्तिनि।शुनि चैव श्वपाके च पण्डिताः समदर्शिनः ॥५.१८॥vidyāvinayasaṃpanne brāhmaṇe gavi hastini |śuni caiva śvapāke ca paṇḍitāḥ samadarśinaḥ ||5.18|| इहैव तैर्जितः सर्गो येषां साम्ये स्थितं मनः।निर्दोषं हि समं ब्रह्म तस्माद्ब्रह्मणि ते स्थिताः ॥५.१९॥ihaiva tairjitaḥ sargo yeṣāṃ sāmye sthitaṃ manaḥ |nirdoṣaṃ hi samaṃ brahma tasmādbrahmaṇi te sthitāḥ ||5.19|| न प्रहृष्येत्प्रियं प्राप्य नोद्विजेत्प्राप्य चाप्रियम्।स्थिरबुद्धिरसंमूढो ब्रह्मविद्ब्रह्मणि स्थितः ॥५.२०॥na prahṛṣyetpriyaṃ prāpya nodvijetprāpya cāpriyam |sthirabuddhirasaṃmūḍho brahmavidbrahmaṇi sthitaḥ ||5.20|| बाह्यस्पर्शेष्वसक्तात्मा विन्दत्यात्मनि यत्सुखम्।स ब्रह्मयोगयुक्तात्मा सुखमक्षयमश्नुते ॥५.२१॥bāhyasparśeṣvasaktātmā vindatyātmani yatsukham |sa brahmayogayuktātmā sukhamakṣayamaśnute ||5.21|| ये हि संस्पर्शजा भोगा दुःखयोनय एव ते।आद्यन्तवन्तः कौन्तेय न तेषु रमते बुधः ॥५.२२॥ye hi saṃsparśajā bhogā duḥkhayonaya eva te |ādyantavantaḥ kaunteya na teṣu ramate budhaḥ ||5.22|| शक्नोतीहैव यः सोढुं प्राक्शरीरविमोक्षणात्।कामक्रोधोद्भवं वेगं स युक्तः स सुखी नरः ॥५.२३॥śaknotīhaiva yaḥ soḍhuṃ prākśarīravimokṣaṇāt |kāmakrodhodbhavaṃ vegaṃ sa yuktaḥ sa sukhī naraḥ ||5.23|| योऽन्तःसुखोऽन्तरारामस्तथान्तर्ज्योतिरेव यः।स योगी ब्रह्मनिर्वाणं ब्रह्मभूतोऽधिगच्छति ॥५.२४॥yo'ntaḥsukho'ntarārāmastathāntarjyotireva yaḥ |sa yogī brahmanirvāṇaṃ brahmabhūto'dhigacchati ||5.24|| लभन्ते ब्रह्मनिर्वाणमृषयः क्षीणकल्मषाः।छिन्नद्वैधा यतात्मानः सर्वभूतहिते रताः ॥५.२५॥labhante brahmanirvāṇamṛṣayaḥ kṣīṇakalmaṣāḥ |chinnadvaidhā yatātmānaḥ sarvabhūtahite ratāḥ ||5.25|| कामक्रोधवियुक्तानां यतीनां यतचेतसाम्।अभितो ब्रह्मनिर्वाणं वर्तते विदितात्मनाम् ॥५.२६॥kāmakrodhaviyuktānāṃ yatīnāṃ yatacetasām |abhito brahmanirvāṇaṃ vartate viditātmanām ||5.26|| स्पर्शान्कृत्वा बहिर्बाह्यांश्चक्षुश्चैवान्तरे भ्रुवोः।प्राणापानौ समौ कृत्वा नासाभ्यन्तरचारिणौ ॥५.२७॥sparśānkṛtvā bahirbāhyāṃścakṣuścaivāntare bhruvoḥ |prāṇāpānau samau kṛtvā nāsābhyantaracāriṇau ||5.27|| यतेन्द्रियमनोबुद्धिर्मुनिर्मोक्षपरायणः।विगतेच्छाभयक्रोधो यः सदा मुक्त एव सः ॥५.२८॥yatendriyamanobuddhirmunirmokṣaparāyaṇaḥ |vigatecchābhayakrodho yaḥ sadā mukta eva saḥ ||5.28|| भोक्तारं यज्ञतपसां सर्वलोकमहेश्वरम्।सुहृदं सर्वभूतानां ज्ञात्वा मां शान्तिमृच्छति ॥५.२९॥bhoktāraṃ yajñatapasāṃ sarvalokamaheśvaram |suhṛdaṃ sarvabhūtānāṃ jñātvā māṃ śāntimṛcchati ||5.29|| ॐ तत्सत्।इति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुनसंवादे कर्मसंन्यासयोगो नाम पञ्चमोऽध्यायः ॥५॥oṃ tatsat |iti śrīmadbhagavadgītāsūpaniṣatsu brahmavidyāyāṃ yogaśāstre śrīkṛṣṇārjunasaṃvāde karmasaṃnyāsayogo nāma pañcamo'dhyāyaḥ ||5|| ❁ Edited by Mingze(明泽,Brahmānanda)